hvísla

See also: hvisla

Icelandic

Related to Danish hvisle, Swedish vissla, Old English hwīslan (English whistle).

hvísla (weak verb, third-person singular past indicative hvíslaði, supine hvíslað)

hvísla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hvísla
supine (sagnbót)		hvíslað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvíslandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvísla	við hvíslum	present (nútíð)	ég hvísli	við hvíslum
	þú hvíslar	þið hvíslið		þú hvíslir	þið hvíslið
	hann, hún, það hvíslar	þeir, þær, þau hvísla		hann, hún, það hvísli	þeir, þær, þau hvísli

past (þátíð)	ég hvíslaði	við hvísluðum	past (þátíð)	ég hvíslaði	við hvísluðum
	þú hvíslaðir	þið hvísluðuð		þú hvíslaðir	þið hvísluðuð
	hann, hún, það hvíslaði	þeir, þær, þau hvísluðu		hann, hún, það hvíslaði	þeir, þær, þau hvísluðu

imperative (boðháttur)	hvísla (þú)	hvíslið (þið)
	hvíslaðu	hvísliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvíslast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hvíslast
supine (sagnbót)		hvíslast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hvíslandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hvíslast	við hvíslumst	present (nútíð)	ég hvíslist	við hvíslumst
	þú hvíslast	þið hvíslist		þú hvíslist	þið hvíslist
	hann, hún, það hvíslast	þeir, þær, þau hvíslast		hann, hún, það hvíslist	þeir, þær, þau hvíslist

past (þátíð)	ég hvíslaðist	við hvísluðumst	past (þátíð)	ég hvíslaðist	við hvísluðumst
	þú hvíslaðist	þið hvísluðust		þú hvíslaðist	þið hvísluðust
	hann, hún, það hvíslaðist	þeir, þær, þau hvísluðust		hann, hún, það hvíslaðist	þeir, þær, þau hvísluðust

imperative (boðháttur)	hvíslast (þú)	hvíslist (þið)
	hvíslastu	hvíslisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hvíslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíslaður	hvísluð	hvíslað	hvíslaðir	hvíslaðar	hvísluð
accusative (þolfall)	hvíslaðan	hvíslaða	hvíslað	hvíslaða	hvíslaðar	hvísluð
dative (þágufall)	hvísluðum	hvíslaðri	hvísluðu	hvísluðum	hvísluðum	hvísluðum
genitive (eignarfall)	hvíslaðs	hvíslaðrar	hvíslaðs	hvíslaðra	hvíslaðra	hvíslaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hvíslaði	hvíslaða	hvíslaða	hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
accusative (þolfall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða	hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
dative (þágufall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða	hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu
genitive (eignarfall)	hvíslaða	hvísluðu	hvíslaða	hvísluðu	hvísluðu	hvísluðu

From Proto-Germanic *hwistlōną (“to whistle, hiss”), whence also English whistle.

hvísla

Conjugation of hvísla — active (weak class 2)

Conjugation of hvísla — mediopassive (weak class 2)

hvísla f (genitive hvíslu)

hvísla in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.