iarrthóir

Irish

Etymology

From iarr (“ask”, verb) +‎ -thóir (“-er”). Compare iarratas (“act of asking, petitioning”).

Noun

iarrthóir m (genitive singular iarrthóra, nominative plural iarrthóirí)

1. petitioner, supplicant
2. candidate, entrant

Declension

Declension of iarrthóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative iarrthóir iarrthóirí Vocative a iarrthóir a iarrthóirí Genitive iarrthóra iarrthóirí Dative iarrthóir iarrthóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-iarrthóir na hiarrthóirí Genitive an iarrthóra na n-iarrthóirí Dative leis an iarrthóir don iarrthóir leis na hiarrthóirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
iarrthóir	n-iarrthóir	hiarrthóir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “iarrthóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN