idäda

See also: idada

Veps

Etymology

From Proto-Finnic *itädäk.

Verb

idäda

1. to sprout, to germinate

Inflection

Inflection of idäda (inflection type 5/vodada)
1st infinitive	idäda
present indic.	idäb
past indic.	idi
	present indicative	past indicative	imperative
1st singular	idän	idin	—
2nd singular	idäd	idid	idä
3rd singular	idäb	idi	idägaha
1st plural	idäm	idim	idägam
2nd plural	idät	idit	idägat
3rd plural	idädas idäba	idiba	idägaha
sing. conneg.1	idä	idänd	idä
plur. conneg.	idägoi	idänugoi	idägoi
	present conditional	past conditional	potential
1st singular	idižin	idänuižin	idänen
2nd singular	idižid	idänuižid	idäned
3rd singular	idiži	idänuiži	idäneb
1st plural	idižim	idänuižim	idänem
2nd plural	idižit	idänuižit	idänet
3rd plural	idižiba	idänuižiba	idäneba
connegative	idiži	idänuiži	idäne
non-finite forms
1st infinitive	idäda
2nd infinitive		3rd infinitive
inessive	idädes	inessive	idämas
instructive	idäden	illative	idämaha
participles		elative	idämaspäi
present active	idäi	adessive	idämal
past active	idänu	abessive	idämat
past passive	idädud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

References

• Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “взойти, прорастать”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎^[1], Petrozavodsk: Periodika