igniculus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /iɡˈni.ku.lus/, [ɪŋˈnɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /iɲˈɲi.ku.lus/, [iɲˈɲiːkulus]
Noun edit
igniculus m (genitive igniculī); second declension (Diminutive of: ignis)
- Diminutive of ignis: small fire or flame; spark
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | igniculus | igniculī |
Genitive | igniculī | igniculōrum |
Dative | igniculō | igniculīs |
Accusative | igniculum | igniculōs |
Ablative | igniculō | igniculīs |
Vocative | ignicule | igniculī |
References edit
- “igniculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “igniculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- igniculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.