Latin edit

Etymology edit

From immortālis +‎ -tās.

Noun edit

immortālitās f (genitive immortālitātis); third declension

  1. immortality
  2. divinity

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative immortālitās immortālitātēs
Genitive immortālitātis immortālitātum
Dative immortālitātī immortālitātibus
Accusative immortālitātem immortālitātēs
Ablative immortālitāte immortālitātibus
Vocative immortālitās immortālitātēs

Descendants edit

References edit

  • immortalitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immortalitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • immortalitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to attain eternal renown: immortalitatem consequi, adipisci, sibi parere
    • to immortalise one's name: memoriam nominis sui immortalitati tradere, mandare, commendare
    • to quote an argument in favour of immortality: argumentum immortalitatis afferre (not pro)