imponent
English
editEtymology
editFrom Latin impōnēns (“laying aside”), present active participle of impōnō (“I put upon”), from im- + pōnō (“put, place”).
Adjective
editimponent (not comparable)
- That imposes a rule.
Noun
editimponent (plural imponents)
- One who imposes a rule.
Related terms
editAnagrams
editCatalan
editEtymology
editBorrowed from Latin impōnentem.
Adjective
editimponent m or f (masculine and feminine plural imponents)
- impressive, imposing
- Synonym: imposant
Related terms
editFurther reading
edit- “imponent” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “imponent”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “imponent” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “imponent” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Latin
editVerb
editimpōnent