inaŭguri

See also: inauguri and inaugurí

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin inaugurō. Compare French inaugurer, Italian inaugurare, Spanish inaugurar.

Pronunciation

• IPA^(key): [inawˈɡuri]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uri
• Hyphenation: i‧naŭ‧gu‧ri

Verb

inaŭguri (present inaŭguras, past inaŭguris, future inaŭguros, conditional inaŭgurus, volitive inaŭguru)

1. to inaugurate

Conjugation

Conjugation of inaŭguri present past future singular plural singular plural singular plural tense inaŭguras inaŭguris inaŭguros active participle inaŭguranta inaŭgurantaj inaŭgurinta inaŭgurintaj inaŭguronta inaŭgurontaj acc. inaŭgurantan inaŭgurantajn inaŭgurintan inaŭgurintajn inaŭgurontan inaŭgurontajn passive participle inaŭgurata inaŭgurataj inaŭgurita inaŭguritaj inaŭgurota inaŭgurotaj acc. inaŭguratan inaŭguratajn inaŭguritan inaŭguritajn inaŭgurotan inaŭgurotajn nominal active participle inaŭguranto inaŭgurantoj inaŭgurinto inaŭgurintoj inaŭguronto inaŭgurontoj acc. inaŭguranton inaŭgurantojn inaŭgurinton inaŭgurintojn inaŭguronton inaŭgurontojn nominal passive participle inaŭgurato inaŭguratoj inaŭgurito inaŭguritoj inaŭguroto inaŭgurotoj acc. inaŭguraton inaŭguratojn inaŭguriton inaŭguritojn inaŭguroton inaŭgurotojn adverbial active participle inaŭgurante inaŭgurinte inaŭguronte adverbial passive participle inaŭgurate inaŭgurite inaŭgurote infinitive inaŭguri imperative inaŭguru conditional inaŭgurus

Derived terms

• inaŭgura
• inaŭguro (“inauguration”)

 

Related terms

• enoficigi (“to inaugurate, induct into office”)