inaŭguri

See also: inauguri and inaugurí

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin inaugurō. Compare French inaugurer, Italian inaugurare, Spanish inaugurar.

Pronunciation

• IPA^(key): [inau̯ˈɡuri]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uri
• Hyphenation: i‧naŭ‧gu‧ri

Verb

inaŭguri (present inaŭguras, past inaŭguris, future inaŭguros, conditional inaŭgurus, volitive inaŭguru)

1. to inaugurate

Conjugation

Conjugation of inaŭguri

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		inaŭguras		inaŭguris		inaŭguros
active participle		inaŭguranta	inaŭgurantaj	inaŭgurinta	inaŭgurintaj	inaŭguronta	inaŭgurontaj
	acc.	inaŭgurantan	inaŭgurantajn	inaŭgurintan	inaŭgurintajn	inaŭgurontan	inaŭgurontajn
passive participle		inaŭgurata	inaŭgurataj	inaŭgurita	inaŭguritaj	inaŭgurota	inaŭgurotaj
	acc.	inaŭguratan	inaŭguratajn	inaŭguritan	inaŭguritajn	inaŭgurotan	inaŭgurotajn
nominal active participle		inaŭguranto	inaŭgurantoj	inaŭgurinto	inaŭgurintoj	inaŭguronto	inaŭgurontoj
	acc.	inaŭguranton	inaŭgurantojn	inaŭgurinton	inaŭgurintojn	inaŭguronton	inaŭgurontojn
nominal passive participle		inaŭgurato	inaŭguratoj	inaŭgurito	inaŭguritoj	inaŭguroto	inaŭgurotoj
	acc.	inaŭguraton	inaŭguratojn	inaŭguriton	inaŭguritojn	inaŭguroton	inaŭgurotojn
adverbial active participle		inaŭgurante		inaŭgurinte		inaŭguronte
adverbial passive participle		inaŭgurate		inaŭgurite		inaŭgurote

infinitive		inaŭguri						imperative		inaŭguru						conditional		inaŭgurus

Derived terms

• inaŭgura
• inaŭguro (“inauguration”)

 

Related terms

• enoficigi (“to inaugurate, induct into office”)