Latin edit

Etymology edit

in- +‎ acēscō (to turn sour)

Pronunciation edit

Verb edit

inacēscō (present infinitive inacēscere, perfect active inacuī); third conjugation, no passive, no supine stem

  1. (intransitive) to turn sour at

Conjugation edit

   Conjugation of inacēscō (third conjugation, no supine stem, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inacēscō inacēscis inacēscit inacēscimus inacēscitis inacēscunt
imperfect inacēscēbam inacēscēbās inacēscēbat inacēscēbāmus inacēscēbātis inacēscēbant
future inacēscam inacēscēs inacēscet inacēscēmus inacēscētis inacēscent
perfect inacuī inacuistī inacuit inacuimus inacuistis inacuērunt,
inacuēre
pluperfect inacueram inacuerās inacuerat inacuerāmus inacuerātis inacuerant
future perfect inacuerō inacueris inacuerit inacuerimus inacueritis inacuerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inacēscam inacēscās inacēscat inacēscāmus inacēscātis inacēscant
imperfect inacēscerem inacēscerēs inacēsceret inacēscerēmus inacēscerētis inacēscerent
perfect inacuerim inacuerīs inacuerit inacuerīmus inacuerītis inacuerint
pluperfect inacuissem inacuissēs inacuisset inacuissēmus inacuissētis inacuissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present inacēsce inacēscite
future inacēscitō inacēscitō inacēscitōte inacēscuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inacēscere inacuisse
participles inacēscēns
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
inacēscendī inacēscendō inacēscendum inacēscendō

References edit

  • inacesco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inacesco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers