Latin

edit

Etymology

edit

From incredulus +‎ -tās.

Pronunciation

edit

Noun

edit

incrēdulitās f (genitive incrēdulitātis); third declension

  1. disbelief, incredulity
  2. unbelief (religious)

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative incrēdulitās incrēdulitātēs
Genitive incrēdulitātis incrēdulitātum
Dative incrēdulitātī incrēdulitātibus
Accusative incrēdulitātem incrēdulitātēs
Ablative incrēdulitāte incrēdulitātibus
Vocative incrēdulitās incrēdulitātēs

Descendants

edit
  • English: incredulity

References

edit