ininterpretabilis
Latin
editEtymology
editFrom in- + interpretābilis.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /i.nin.ter.preˈtaː.bi.lis/, [ɪnɪn̪t̪ɛrprɛˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nin.ter.preˈta.bi.lis/, [inin̪t̪erpreˈt̪äːbilis]
Adjective
editininterpretābilis (neuter ininterpretābile); third-declension two-termination adjective
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ininterpretābilis | ininterpretābile | ininterpretābilēs | ininterpretābilia | |
Genitive | ininterpretābilis | ininterpretābilium | |||
Dative | ininterpretābilī | ininterpretābilibus | |||
Accusative | ininterpretābilem | ininterpretābile | ininterpretābilēs ininterpretābilīs |
ininterpretābilia | |
Ablative | ininterpretābilī | ininterpretābilibus | |||
Vocative | ininterpretābilis | ininterpretābile | ininterpretābilēs | ininterpretābilia |
References
edit- “ininterpretabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ininterpretabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.