innleiða
Icelandic
editVerb
editinnleiða (weak verb, third-person singular past indicative innleiddi, supine innleitt)
Conjugation
editinnleiða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að innleiða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
innleitt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
innleiðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég innleiði | við innleiðum | present (nútíð) |
ég innleiði | við innleiðum |
| þú innleiðir | þið innleiðið | þú innleiðir | þið innleiðið | ||
| hann, hún, það innleiðir | þeir, þær, þau innleiða | hann, hún, það innleiði | þeir, þær, þau innleiði | ||
| past (þátíð) |
ég innleiddi | við innleiddum | past (þátíð) |
ég innleiddi | við innleiddum |
| þú innleiddir | þið innleidduð | þú innleiddir | þið innleidduð | ||
| hann, hún, það innleiddi | þeir, þær, þau innleiddu | hann, hún, það innleiddi | þeir, þær, þau innleiddu | ||
| imperative (boðháttur) |
innleið (þú) | innleiðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| innleiddu | innleiðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
innleiðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að innleiðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
innleiðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
innleiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég innleiðist | við innleiðumst | present (nútíð) |
ég innleiðist | við innleiðumst |
| þú innleiðist | þið innleiðist | þú innleiðist | þið innleiðist | ||
| hann, hún, það innleiðist | þeir, þær, þau innleiðast | hann, hún, það innleiðist | þeir, þær, þau innleiðist | ||
| past (þátíð) |
ég innleiddist | við innleiddumst | past (þátíð) |
ég innleiddist | við innleiddumst |
| þú innleiddist | þið innleiddust | þú innleiddist | þið innleiddust | ||
| hann, hún, það innleiddist | þeir, þær, þau innleiddust | hann, hún, það innleiddist | þeir, þær, þau innleiddust | ||
| imperative (boðháttur) |
innleiðst (þú) | innleiðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| innleiðstu | innleiðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
innleiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)