innubus
Latin
editEtymology
editFrom in- + nūbō (“I marry (as a woman)”) + -us.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈin.nu.bus/, [ˈɪnːʊbʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.nu.bus/, [ˈinːubus]
Adjective
editinnubus (feminine innuba, neuter innubum); first/second-declension adjective
- unmarried (of a woman)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | innubus | innuba | innubum | innubī | innubae | innuba | |
Genitive | innubī | innubae | innubī | innubōrum | innubārum | innubōrum | |
Dative | innubō | innubō | innubīs | ||||
Accusative | innubum | innubam | innubum | innubōs | innubās | innuba | |
Ablative | innubō | innubā | innubō | innubīs | |||
Vocative | innube | innuba | innubum | innubī | innubae | innuba |
Descendants
edit- Italian: innuba
References
edit- “innubus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press