Wiktionary

intonacyjny

Polish

edit

Etymology

edit

From intonacja +‎ -ny.[1] First attested in 1810.[2]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /inˈtɔ.nat͡sɘjnɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnat͡sɘjnɘ
  • Syllabification: in‧to‧na‧cyj‧ny

Adjective

edit

intonacyjny (not comparable, derived adverb intonacyjnie)

  1. (linguistics, relational) intonational (of or relating to the rise and fall of the voice in speaking)
  2. (music, relational) intonational (of or relating to the singing or playing in good tune or otherwise)

Declension

edit
Declension of intonacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative intonacyjny intonacyjna intonacyjne intonacyjni intonacyjne
genitive intonacyjnego intonacyjnej intonacyjnego intonacyjnych
dative intonacyjnemu intonacyjnej intonacyjnemu intonacyjnym
accusative intonacyjnego intonacyjny intonacyjną intonacyjne intonacyjnych intonacyjne
instrumental intonacyjnym intonacyjną intonacyjnym intonacyjnymi
locative intonacyjnym intonacyjnej intonacyjnym intonacyjnych

References

edit
  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “intonacyjny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Karol Antoni Simon (1810) Krótka nauka poznania Reguł Harmonii, czyli Generał Bassu : w najłatwiejszy sposób (in Polish), page 11

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=intonacyjny&oldid=81028375"