intravvenìre (first-person singular present intravvèngo, first-person singular past historic intravvénni or intravvènni, past participle intravvenùto, first-person singular future intravverrò, auxiliary èssere) (intransitive) [auxiliary essere]
- (intransitive) Alternative form of intravenire
Conjugation
edit
infinitive
|
intravvenìre
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
intravvenèndo
|
present participle
|
intravveniènte
|
past participle
|
intravvenùto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
intravvèngo
|
intravvièni, intravviéni
|
intravviène, intravviéne
|
intravveniàmo
|
intravvenìte
|
intravvèngono
|
imperfect
|
intravvenìvo
|
intravvenìvi
|
intravvenìva
|
intravvenivàmo
|
intravvenivàte
|
intravvenìvano
|
past historic
|
intravvénni, intravvènni
|
intravvenìsti
|
intravvénne, intravvènne
|
intravvenìmmo
|
intravvenìste
|
intravvénnero, intravvènnero
|
future
|
intravverrò
|
intravverrài
|
intravverrà
|
intravverrémo
|
intravverréte
|
intravverrànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
intravverrèi
|
intravverrésti
|
intravverrèbbe, intravverrébbe
|
intravverrémmo
|
intravverréste
|
intravverrèbbero, intravverrébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
intravvènga
|
intravvènga
|
intravvènga
|
intravveniàmo
|
intravveniàte
|
intravvèngano
|
imperfect
|
intravvenìssi
|
intravvenìssi
|
intravvenìsse
|
intravvenìssimo
|
intravvenìste
|
intravvenìssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
intravvièni, intravviéni
|
intravvènga
|
intravveniàmo
|
intravvenìte
|
intravvèngano
|
negative imperative
|
|
non intravvenìre
|
non intravvènga
|
non intravveniàmo
|
non intravvenìte
|
non intravvèngano
|
Anagrams
edit