introductiv
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French introductif.
Pronunciation edit
Adjective edit
introductiv m or n (feminine singular introductivă, masculine plural introductivi, feminine and neuter plural introductive)
Declension edit
Declension of introductiv
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | introductiv | introductivă | introductivi | introductive | ||
definite | introductivul | introductiva | introductivii | introductivele | |||
genitive/ dative |
indefinite | introductiv | introductive | introductivi | introductive | ||
definite | introductivului | introductivei | introductivelor | introductivilor |