inventiuncula
Latin edit
Etymology edit
From inventiō (“invention”) + -culus (diminutive suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.u̯en.tiˈun.ku.la/, [ɪnu̯ɛn̪t̪iˈʊŋkʊɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.ven.t͡siˈun.ku.la/, [iɱvent̪͡s̪iˈuŋkulä]
Noun edit
inventiuncula f (genitive inventiunculae); first declension
- (post-Augustan) Diminutive of inventiō: trifling invention
- c. 95 CE, Quintilian, Institutes of Oratory 8.5.22:
- Ad hoc plerique minimis etiam inventiunculis gaudent, quae excussae risum habent
- Moreover, many also take delight in even the smallest inventions, which when revealed provoke laughter
- Ad hoc plerique minimis etiam inventiunculis gaudent, quae excussae risum habent
Inflection edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | inventiuncula | inventiunculae |
Genitive | inventiunculae | inventiunculārum |
Dative | inventiunculae | inventiunculīs |
Accusative | inventiunculam | inventiunculās |
Ablative | inventiunculā | inventiunculīs |
Vocative | inventiuncula | inventiunculae |
Related terms edit
- inveniō (verb)
References edit
- “inventiuncula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press