Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ vincibilis.

Pronunciation edit

Adjective edit

invincibilis (neuter invincibile); third-declension two-termination adjective

  1. invincible, unconquerable
  2. irrefutable

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative invincibilis invincibile invincibilēs invincibilia
Genitive invincibilis invincibilium
Dative invincibilī invincibilibus
Accusative invincibilem invincibile invincibilēs
invincibilīs
invincibilia
Ablative invincibilī invincibilibus
Vocative invincibilis invincibile invincibilēs invincibilia

References edit