Latin

edit

Etymology

edit

From in- +‎ violātus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

inviolātus (feminine inviolāta, neuter inviolātum); first/second-declension adjective

  1. unhurt, uninjured
  2. inviolable

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative inviolātus inviolāta inviolātum inviolātī inviolātae inviolāta
Genitive inviolātī inviolātae inviolātī inviolātōrum inviolātārum inviolātōrum
Dative inviolātō inviolātō inviolātīs
Accusative inviolātum inviolātam inviolātum inviolātōs inviolātās inviolāta
Ablative inviolātō inviolātā inviolātō inviolātīs
Vocative inviolāte inviolāta inviolātum inviolātī inviolātae inviolāta

References

edit
  • inviolatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inviolatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inviolatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.