iocularis
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /i̯o.kuˈlaː.ris/, [i̯ɔkʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /jo.kuˈla.ris/, [jokuˈläːris]
Adjective
editioculāris (neuter ioculāre, adverb ioculāriter); third-declension two-termination adjective
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ioculāris | ioculāre | ioculārēs | ioculāria | |
Genitive | ioculāris | ioculārium | |||
Dative | ioculārī | ioculāribus | |||
Accusative | ioculārem | ioculāre | ioculārēs ioculārīs |
ioculāria | |
Ablative | ioculārī | ioculāribus | |||
Vocative | ioculāris | ioculāre | ioculārēs | ioculāria |
Descendants
edit- English: jocular
- Old Galician-Portuguese: jograr
- Galician: xograr
- Portuguese: jogral
- Old Spanish: joglar
- Spanish: juglar
Verb
editioculāris
References
edit- “iocularis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers