irrationabilis
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editFrom in- + ratiōnābilis.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ir.ra.ti.oːˈnaː.bi.lis/, [ɪrːät̪ioːˈnäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ir.rat.t͡si.oˈna.bi.lis/, [irːät̪ː͡s̪ioˈnäːbilis]
Adjective
editirratiōnābilis (neuter irratiōnābile); third-declension two-termination adjective
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | irratiōnābilis | irratiōnābile | irratiōnābilēs | irratiōnābilia | |
Genitive | irratiōnābilis | irratiōnābilium | |||
Dative | irratiōnābilī | irratiōnābilibus | |||
Accusative | irratiōnābilem | irratiōnābile | irratiōnābilēs irratiōnābilīs |
irratiōnābilia | |
Ablative | irratiōnābilī | irratiōnābilibus | |||
Vocative | irratiōnābilis | irratiōnābile | irratiōnābilēs | irratiōnābilia |
References
edit- “irrationabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- irrationabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- irrationabilis in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016