irstaileminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
edit- IPA(key): /ˈirstɑi̯leminen/, [ˈirs̠tɑ̝i̯ˌle̞mine̞n]
- Rhymes: -eminen
- Syllabification(key): irs‧tai‧le‧mi‧nen
Noun
editirstaileminen
Declension
editInflection of irstaileminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | irstaileminen | irstailemiset | ||
genitive | irstailemisen | irstailemisten irstailemisien | ||
partitive | irstailemista | irstailemisia | ||
illative | irstailemiseen | irstailemisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | irstaileminen | irstailemiset | ||
accusative | nom. | irstaileminen | irstailemiset | |
gen. | irstailemisen | |||
genitive | irstailemisen | irstailemisten irstailemisien | ||
partitive | irstailemista | irstailemisia | ||
inessive | irstailemisessa | irstailemisissa | ||
elative | irstailemisesta | irstailemisista | ||
illative | irstailemiseen | irstailemisiin | ||
adessive | irstailemisella | irstailemisilla | ||
ablative | irstailemiselta | irstailemisilta | ||
allative | irstailemiselle | irstailemisille | ||
essive | irstailemisena | irstailemisina | ||
translative | irstailemiseksi | irstailemisiksi | ||
abessive | irstailemisetta | irstailemisitta | ||
instructive | — | irstailemisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |