isicium
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editFrom īnsecō (“cut up”) + -ius, with regular deletion of /n/ before a fricative and compensatory lengthening.
Noun
editīsicium n (genitive īsiciī or īsicī); second declension
- minced meat, forcemeat
- 116 BCE – 27 BCE, Marcus Terentius Varro, De Lingua Latina 5.110:
- Insicia ab eo quod insecta caro, ut in Carmine Saliorum <prosicium> est, quod in extis dicitur nunc prosectum.
- 1938 translation by Roland G. Kent
- Insicia ‘minced meat’ from this, that the meat is insecta ‘cut up,’ just as in the Song of the Salii the word prosicium ‘slice’ is used, for which, in the offering of the vitals, the word prosectum is now used.
- 1938 translation by Roland G. Kent
- Insicia ab eo quod insecta caro, ut in Carmine Saliorum <prosicium> est, quod in extis dicitur nunc prosectum.
Declension
editSecond-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īsicium | īsicia |
Genitive | īsiciī īsicī1 |
īsiciōrum |
Dative | īsiciō | īsiciīs |
Accusative | īsicium | īsicia |
Ablative | īsiciō | īsiciīs |
Vocative | īsicium | īsicia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
editReferences
edit- “insicium” on page 1015 of the Oxford Latin Dictionary (2nd ed., 2012)
- De Vaan, Michiel (2008) “secō”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 550
- isicium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “isicium” in volume 7, part 2, column 492, line 257 in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present
Further reading
edit- “isicium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press