itimat

Possessive forms
Nominative
	Singular	Plural
1st singular	itimadım	itimatlarım
2nd singular	itimadın	itimatların
3rd singular	itimadı	itimatları
1st plural	itimadımız	itimatlarımız
2nd plural	itimadınız	itimatlarınız
3rd plural	itimatları	itimatları
Definite accusative
	Singular	Plural
1st singular	itimadımı	itimatlarımı
2nd singular	itimadını	itimatlarını
3rd singular	itimadını	itimatlarını
1st plural	itimadımızı	itimatlarımızı
2nd plural	itimadınızı	itimatlarınızı
3rd plural	itimatlarını	itimatlarını
Dative
	Singular	Plural
1st singular	itimadıma	itimatlarıma
2nd singular	itimadına	itimatlarına
3rd singular	itimadına	itimatlarına
1st plural	itimadımıza	itimatlarımıza
2nd plural	itimadınıza	itimatlarınıza
3rd plural	itimatlarına	itimatlarına
Locative
	Singular	Plural
1st singular	itimadımda	itimatlarımda
2nd singular	itimadında	itimatlarında
3rd singular	itimadında	itimatlarında
1st plural	itimadımızda	itimatlarımızda
2nd plural	itimadınızda	itimatlarınızda
3rd plural	itimatlarında	itimatlarında
Ablative
	Singular	Plural
1st singular	itimadımdan	itimatlarımdan
2nd singular	itimadından	itimatlarından
3rd singular	itimadından	itimatlarından
1st plural	itimadımızdan	itimatlarımızdan
2nd plural	itimadınızdan	itimatlarınızdan
3rd plural	itimatlarından	itimatlarından
Genitive
	Singular	Plural
1st singular	itimadımın	itimatlarımın
2nd singular	itimadının	itimatlarının
3rd singular	itimadının	itimatlarının
1st plural	itimadımızın	itimatlarımızın
2nd plural	itimadınızın	itimatlarınızın
3rd plural	itimatlarının	itimatlarının

Derived terms

itimat etmek (“to trust”)

Related terms

mutemet

References

Nişanyan, Sevan (2002–) “itimat”, in Nişanyan Sözlük
Redhouse, James W. (1890) “اعتماد”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 141
Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN