iudicabilis
Latin edit
Etymology edit
iūdicāre, iūdicō (“to judge”) + -bilis (“-able”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /i̯uː.diˈkaː.bi.lis/, [i̯uːd̪ɪˈkäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.diˈka.bi.lis/, [jud̪iˈkäːbilis]
Adjective edit
iūdicābilis (neuter iūdicābile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iūdicābilis | iūdicābile | iūdicābilēs | iūdicābilia | |
Genitive | iūdicābilis | iūdicābilium | |||
Dative | iūdicābilī | iūdicābilibus | |||
Accusative | iūdicābilem | iūdicābile | iūdicābilēs iūdicābilīs |
iūdicābilia | |
Ablative | iūdicābilī | iūdicābilibus | |||
Vocative | iūdicābilis | iūdicābile | iūdicābilēs | iūdicābilia |
Related terms edit
Descendants edit
- Italian: giudicabile