izbucni
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Bulgarian избукна (izbukna).
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
a izbucni (third-person singular present izbucnește, past participle izbucnit) 4th conj.
Conjugation edit
conjugation of izbucni (fourth conjugation, -esc- infix)
| infinitive | a izbucni | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | izbucnind | ||||||
| past participle | izbucnit | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | izbucnesc | izbucnești | izbucnește | izbucnim | izbucniți | izbucnesc | |
| imperfect | izbucneam | izbucneai | izbucnea | izbucneam | izbucneați | izbucneau | |
| simple perfect | izbucnii | izbucniși | izbucni | izbucnirăm | izbucnirăți | izbucniră | |
| pluperfect | izbucnisem | izbucniseși | izbucnise | izbucniserăm | izbucniserăți | izbucniseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să izbucnesc | să izbucnești | să izbucnească | să izbucnim | să izbucniți | să izbucnească | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | izbucnește | izbucniți | |||||
| negative | nu izbucni | nu izbucniți | |||||