językoznawczość

Polish

Etymology

From językoznawczy +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛw̃.zɨ.kɔˈznaf.t͡ʂɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -aft͡ʂɔɕt͡ɕ
• Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czość

Noun

językoznawczość f

1. (linguistics) the quality of being linguistic

Declension

Declension of językoznawczość

	singular
nominative	językoznawczość
genitive	językoznawczości
dative	językoznawczości
accusative	językoznawczość
instrumental	językoznawczością
locative	językoznawczości
vocative	językoznawczości

Related terms

adjective

• językoznawczy

 

adverb

• językoznawczo

 

nouns

• językoznawca
• językoznawczyni
• językoznawstwo

 

Further reading

• językoznawczość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• językoznawczość in Polish dictionaries at PWN