jarða

See also: jarda, Jarda, and járda

Faroese

Etymology

From Old Norse jarða, related to jǫrð (“earth”).

Verb

jarða (third person singular past indicative jarðaði, third person plural past indicative jarðað, supine jarðað)

1. to bury

Conjugation

Conjugation of jarða (group v-30)
infinitive	jarða
supine	jarðað
participle (a6)1	jarðandi	jarðaður
	present	past
first singular	jarði	jarðaði
second singular	jarðar	jarðaði
third singular	jarðar	jarðaði
plural	jarða	jarðaðu
	imperative
singular	jarða!
plural	jarðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse jarða, related to jǫrð (“earth”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjarða/

  Rhymes: -arða

Verb

jarða (weak verb, third-person singular past indicative jarðaði, supine jarðað)

1. (transitive, governs the accusative) to bury, inter

Conjugation

jarða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að jarða
supine (sagnbót)		jarðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		jarðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég jarða	við jörðum	present (nútíð)	ég jarði	við jörðum
	þú jarðar	þið jarðið		þú jarðir	þið jarðið
	hann, hún, það jarðar	þeir, þær, þau jarða		hann, hún, það jarði	þeir, þær, þau jarði
past (þátíð)	ég jarðaði	við jörðuðum	past (þátíð)	ég jarðaði	við jörðuðum
	þú jarðaðir	þið jörðuðuð		þú jarðaðir	þið jörðuðuð
	hann, hún, það jarðaði	þeir, þær, þau jörðuðu		hann, hún, það jarðaði	þeir, þær, þau jörðuðu
imperative (boðháttur)	jarða (þú)	jarðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	jarðaðu	jarðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

jarðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að jarðast
supine (sagnbót)		jarðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		jarðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég jarðast	við jörðumst	present (nútíð)	ég jarðist	við jörðumst
	þú jarðast	þið jarðist		þú jarðist	þið jarðist
	hann, hún, það jarðast	þeir, þær, þau jarðast		hann, hún, það jarðist	þeir, þær, þau jarðist
past (þátíð)	ég jarðaðist	við jörðuðumst	past (þátíð)	ég jarðaðist	við jörðuðumst
	þú jarðaðist	þið jörðuðust		þú jarðaðist	þið jörðuðust
	hann, hún, það jarðaðist	þeir, þær, þau jörðuðust		hann, hún, það jarðaðist	þeir, þær, þau jörðuðust
imperative (boðháttur)	jarðast (þú)	jarðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	jarðastu	jarðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

jarðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	jarðaður	jörðuð	jarðað		jarðaðir	jarðaðar	jörðuð
accusative (þolfall)	jarðaðan	jarðaða	jarðað		jarðaða	jarðaðar	jörðuð
dative (þágufall)	jörðuðum	jarðaðri	jörðuðu		jörðuðum	jörðuðum	jörðuðum
genitive (eignarfall)	jarðaðs	jarðaðrar	jarðaðs		jarðaðra	jarðaðra	jarðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	jarðaði	jarðaða	jarðaða		jörðuðu	jörðuðu	jörðuðu
accusative (þolfall)	jarðaða	jörðuðu	jarðaða		jörðuðu	jörðuðu	jörðuðu
dative (þágufall)	jarðaða	jörðuðu	jarðaða		jörðuðu	jörðuðu	jörðuðu
genitive (eignarfall)	jarðaða	jörðuðu	jarðaða		jörðuðu	jörðuðu	jörðuðu

Synonyms

• (bury, inter): greftra, jarðsetja

Related terms

• jarðarför
• jörð

Old Norse

Noun

jarða

1. genitive plural of jǫrð