See also: kota, Kota, kóta, Kōta, kõta, and kôta

Kari'na edit

Etymology edit

From (scream, cry, yell) +‎ -ta (verbalizer); compare Apalaí kohta, and, from the same root, but with a different construction, Trió këhtumï, Ye'kwana kö'tümü.

Pronunciation edit

Verb edit

kòta

  1. (intransitive, patientive) to scream, to shout, to yell

References edit

  • Courtz, Hendrik (2008) A Carib grammar and dictionary[1], Toronto: Magoria Books, →ISBN, page 300
  • Ahlbrinck, Willem (1931) “ko”, in Encyclopaedie der Karaïben, Amsterdam: Koninklijke Akademie van Wetenschappen, page 219; republished as Willem Ahlbrinck, Doude van Herwijnen, transl., L'Encyclopédie des Caraïbes[2], Paris, 1956, page 213
  • Ahlbrinck, Willem (1931) “kóta”, in Encyclopaedie der Karaïben, Amsterdam: Koninklijke Akademie van Wetenschappen, page 228; republished as Willem Ahlbrinck, Doude van Herwijnen, transl., L'Encyclopédie des Caraïbes[3], Paris, 1956, page 222
  • Yamada, Racquel-María (2010) “kohta”, in Speech community-based documentation, description, and revitalization: Kari’nja in Konomerume[4], University of Oregon, page 750