kacermistrz

Old Polish

Etymology

From kacerz +‎ mistrz. First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kat͡sɛːrmistr̝/
• IPA^(key): (15^th CE) /kat͡sermistr̝/

Noun

kacermistrz m pers

1. (attested in Greater Poland) inquisitor of heretics
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 26:

     Kacermystrz inquisitor hereticorum

     [Kacermistrz inquisitor hereticorum]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 67v:

     Inquisitor hereticorum kacermystrz

     [Inquisitor hereticorum kacermistrz]

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “kacermistrz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kacermistrz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “kacermistrz”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Alternative forms

• kacemistrz (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish kacermistrz. By surface analysis, kacerz +‎ mistrz.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈt͡sɛr.mistʂ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /kaˈt͡ser.mistʂ/, /kaˈt͡ser.mistr̝/
• Rhymes: -ɛrmistʂ
• Syllabification: ka‧cer‧mistrz

Noun

kacermistrz m pers

1. (archaic, religion) heresiarch, arch-heretic (leader of a heresy, a most prominent or leading heretic)

   Synonyms: arcykacerz, herezjarcha

Declension

Declension of kacermistrz

	singular	plural
nominative	kacermistrz	kacermistrze
genitive	kacermistrza	kacermistrzy
dative	kacermistrzowi	kacermistrzom
accusative	kacermistrza	kacermistrzy
instrumental	kacermistrzem	kacermistrzami
locative	kacermistrzu	kacermistrzach
vocative	kacermistrzu	kacermistrze

Further reading

• kacermistrz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kacermistrz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Dorota Adamiec (16.05.2019) “KACERMISTRZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “kacermistrz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kacermistrz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 195
• kacermistrz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego