Old Polish edit

Etymology edit

From kacerz +‎ mistrz. First attested in c. 1500.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kat͡sɛːrmistr̝/
  • IPA(key): (15th CE) /kat͡sermistr̝/

Noun edit

kacermistrz m pers

  1. inquisitor of heretics
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[1], Lubiń, page 26:
      Kacermystrz inquisitor hereticorum
      [Kacermistrz inquisitor hereticorum]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 67v:
      Inquisitor hereticorum kacermystrz
      [Inquisitor hereticorum kacermistrz]

References edit

Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish kacermistrz. By surface analysis, kacerz +‎ mistrz.

Pronunciation edit

Noun edit

kacermistrz m pers

  1. (archaic, religion) heresiarch, arch-heretic (leader of a heresy, a most prominent or leading heretic)
    Synonyms: arcykacerz, herezjarcha

Declension edit

Further reading edit

  • kacermistrz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kacermistrz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Dorota Adamiec (16.05.2019) “KACERMISTRZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “kacermistrz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kacermistrz”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 195
  • kacermistrz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego