kallna
Swedish
editEtymology
editVerb
editkallna (present kallnar, preterite kallnade, supine kallnat, imperative kallna)
- (intransitive) to cool off; to get colder
- Köttet kallnar fortare om man delar det i fler bitar än en åt gången.
- The steak gets colder faster if one cuts it into more pieces than one at a time.
Conjugation
editConjugation of kallna (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | kallna | — | ||
Supine | kallnat | — | ||
Imperative | kallna | — | ||
Imper. plural1 | kallnen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | kallnar | kallnade | — | — |
Ind. plural1 | kallna | kallnade | — | — |
Subjunctive2 | kallne | kallnade | — | — |
Participles | ||||
Present participle | kallnande | |||
Past participle | kallnad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |