kaman

See also: Kaman and kam an

Australian Kriol

Etymology

From English come on.

Verb

kaman

1. to come

Azerbaijani

Etymology

Borrowed from Classical Persian کَمان.

Pronunciation

• IPA^(key): [cɑˈmɑn], [t͡ʃɑˈmɑn]
• Hyphenation: ka‧man

Noun

kaman (definite accusative kamanı, plural kamanlar)

1. Synonym of kamança (“kamancheh”)
2. bow (weapon made of a curved piece of wood)

   Synonym: yay

Declension

Declension of kaman
	singular	plural
nominative	kaman	kamanlar
definite accusative	kamanı	kamanları
dative	kamana	kamanlara
locative	kamanda	kamanlarda
ablative	kamandan	kamanlardan
definite genitive	kamanın	kamanların

Possessive forms of kaman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanım	kamanlarım
sənin (“your”)	kamanın	kamanların
onun (“his/her/its”)	kamanı	kamanları
bizim (“our”)	kamanımız	kamanlarımız
sizin (“your”)	kamanınız	kamanlarınız
onların (“their”)	kamanı or kamanları	kamanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanımı	kamanlarımı
sənin (“your”)	kamanını	kamanlarını
onun (“his/her/its”)	kamanını	kamanlarını
bizim (“our”)	kamanımızı	kamanlarımızı
sizin (“your”)	kamanınızı	kamanlarınızı
onların (“their”)	kamanını or kamanlarını	kamanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanıma	kamanlarıma
sənin (“your”)	kamanına	kamanlarına
onun (“his/her/its”)	kamanına	kamanlarına
bizim (“our”)	kamanımıza	kamanlarımıza
sizin (“your”)	kamanınıza	kamanlarınıza
onların (“their”)	kamanına or kamanlarına	kamanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanımda	kamanlarımda
sənin (“your”)	kamanında	kamanlarında
onun (“his/her/its”)	kamanında	kamanlarında
bizim (“our”)	kamanımızda	kamanlarımızda
sizin (“your”)	kamanınızda	kamanlarınızda
onların (“their”)	kamanında or kamanlarında	kamanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanımdan	kamanlarımdan
sənin (“your”)	kamanından	kamanlarından
onun (“his/her/its”)	kamanından	kamanlarından
bizim (“our”)	kamanımızdan	kamanlarımızdan
sizin (“your”)	kamanınızdan	kamanlarınızdan
onların (“their”)	kamanından or kamanlarından	kamanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kamanımın	kamanlarımın
sənin (“your”)	kamanının	kamanlarının
onun (“his/her/its”)	kamanının	kamanlarının
bizim (“our”)	kamanımızın	kamanlarımızın
sizin (“your”)	kamanınızın	kamanlarınızın
onların (“their”)	kamanının or kamanlarının	kamanlarının

Adjective

kaman (comparative daha kaman, superlative ən kaman)

1. (poetic) arched (of a beautiful woman's eyebrows)

Further reading

• “kaman” in Obastan.com.

Finnish

Noun

kaman

1. genitive singular of kama

Nubi

Etymology

From Sudanese Arabic كمان (kamān).

Adverb

kamán

1. also, too

References

• Wellens, Ineke (2005) The Nubi Language of Uganda: an Arabic Creole in Africa, Leiden, The Netherlands: Brill, →ISBN, page 172

Quechua

Verb

kaman

1. third-person singular present indicative of kamay

West Makian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈka.man̪/

Noun

kaman

1. night

References

• Clemens Voorhoeve (1982) The Makian languages and their neighbours‎^[1], Pacific linguistics