kancık

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قانجیق (kancık), from Proto-Turkic *kančïk (“bitch; female”). Cognate with Kyrgyz канчык (kancık), Southern Altai канчык (kančïk).

Noun

kancık (definite accusative kancığı, plural kancıklar)

1. (zoology) she, female

   Synonym: dişi

2. renegade, turncoat
3. (vulgar, derogatory) bitch

   Synonyms: kaltak, orospu, kahpe

4. (dialectal) bitch (female dog)

Declension

Inflection
Nominative	kancık
Definite accusative	kancığı
	Singular	Plural
Nominative	kancık	kancıklar
Definite accusative	kancığı	kancıkları
Dative	kancığa	kancıklara
Locative	kancıkta	kancıklarda
Ablative	kancıktan	kancıklardan
Genitive	kancığın	kancıkların

Further reading

• “kancık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu