kancsal
Hungarian
editEtymology
edit(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
editAdjective
editkancsal (comparative kancsalabb, superlative legkancsalabb)
- cross-eyed (having both eyes oriented inward, especially involuntarily)
- Synonym: bandzsa
Declension
editInflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kancsal | kancsalok |
accusative | kancsalt | kancsalokat |
dative | kancsalnak | kancsaloknak |
instrumental | kancsallal | kancsalokkal |
causal-final | kancsalért | kancsalokért |
translative | kancsallá | kancsalokká |
terminative | kancsalig | kancsalokig |
essive-formal | kancsalként | kancsalokként |
essive-modal | kancsalul | — |
inessive | kancsalban | kancsalokban |
superessive | kancsalon | kancsalokon |
adessive | kancsalnál | kancsaloknál |
illative | kancsalba | kancsalokba |
sublative | kancsalra | kancsalokra |
allative | kancsalhoz | kancsalokhoz |
elative | kancsalból | kancsalokból |
delative | kancsalról | kancsalokról |
ablative | kancsaltól | kancsaloktól |
non-attributive possessive - singular |
kancsalé | kancsaloké |
non-attributive possessive - plural |
kancsaléi | kancsalokéi |
Derived terms
editRelated terms
editFurther reading
edit- kancsal in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN