kaplica

See also: kaplıca and kaplicą

Polish

kaplica

Etymology

Borrowed from Old Czech kaplicě, from Medieval Latin cappella. Doublet of kapela.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈplit͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: ka‧pli‧ca

Noun

kaplica f (diminutive kapliczka)

1. (Christianity) chapel (place of worship, smaller than or subordinate to a church)

Declension

Declension of kaplica

	singular	plural
nominative	kaplica	kaplice
genitive	kaplicy	kaplic
dative	kaplicy	kaplicom
accusative	kaplicę	kaplice
instrumental	kaplicą	kaplicami
locative	kaplicy	kaplicach
vocative	kaplico	kaplice

Further reading

• kaplica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kaplica in Polish dictionaries at PWN

Vilamovian

Noun

kaplica

1. plural of kaplic