karencja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin karencja.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈrɛn.t͡sja/
• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: ka‧ren‧cja

Noun

karencja f

1. grace, grace period

Declension

Declension of karencja

	singular	plural
nominative	karencja	karencje
genitive	karencji	karencji/karencyj (archaic)
dative	karencji	karencjom
accusative	karencję	karencje
instrumental	karencją	karencjami
locative	karencji	karencjach
vocative	karencjo	karencje

Derived terms

adjective

• karencyjny

 

Further reading

• karencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• karencja in Polish dictionaries at PWN