kawaler

Polish

Etymology

Borrowed from Italian cavaliere, from Old Occitan cavalier, from Late Latin caballārius.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈva.lɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alɛr
• Syllabification: ka‧wa‧ler

Noun

kawaler m pers (diminutive kawalerzyk)

1. bachelor (unmarried man)
2. (dated) young man

   Synonym: młodzieniec

3. (obsolete) knight (warrior, especially of the Middle Ages)

   Synonym: rycerz

Declension

Declension of kawaler

	singular	plural
nominative	kawaler	kawalerowie/kawalerzy
genitive	kawalera	kawalerów
dative	kawalerowi	kawalerom
accusative	kawalera	kawalerów
instrumental	kawalerem	kawalerami
locative	kawalerze	kawalerach
vocative	kawalerze	kawalerowie/kawalerzy

Derived terms

adjective

• kawalerski

 

nouns

• kawalerczak
• kawalerka
• kawalerskość
• kawalerstwo

 

Further reading

• kawaler in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kawaler in Polish dictionaries at PWN