keer
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Middle Dutch keer, kere, ultimately a derivative of Dutch keren (“to turn around, revolve”). Compare German Low German Kehr (“time, turn”), German Kehr (“turn, direction”), Old English ċierr ("turn, time, occasion"; > English chore).
Noun edit
keer m or n (plural keren, diminutive keertje n)
- time (occasion, instance)
- Synonym: maal
- Dit is de eerste keer dat ik naar Parijs reis.
- This is the first time I am traveling to Paris.
- Ze heeft me al meerdere keren uitgenodigd voor haar verjaardagsfeest.
- She has invited me to her birthday party multiple times.
- Bij elke keer dat ik haar zie, is ze vriendelijker.
- She becomes friendlier each time I see her.
- reversion, reversal, turn
- Na veel tegenslagen hoopten ze op een keer van geluk.
- After many setbacks, they hoped for a reversal of luck.
- Zijn optreden in de wedstrijd markeerde een belangrijke keer in zijn carrière.
- His performance in the match marked a significant turn in his career.
- Het bedrijf maakte een keer in strategie om de omzet te verhogen.
- The company made a reversal in strategy to increase revenue.
Usage notes edit
The singular form is normally used after numerals. Thus: vele keren – many times; but: drie keer – three times (lit. three-time).
Derived terms edit
Descendants edit
- Jersey Dutch: kôr
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
keer
- inflection of keren: