kelja
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editkelja
Declension
editInflection of kelja (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kelja | keljat | ||
genitive | keljan | keljojen | ||
partitive | keljaa | keljoja | ||
illative | keljaan | keljoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kelja | keljat | ||
accusative | nom. | kelja | keljat | |
gen. | keljan | |||
genitive | keljan | keljojen keljain rare | ||
partitive | keljaa | keljoja | ||
inessive | keljassa | keljoissa | ||
elative | keljasta | keljoista | ||
illative | keljaan | keljoihin | ||
adessive | keljalla | keljoilla | ||
ablative | keljalta | keljoilta | ||
allative | keljalle | keljoille | ||
essive | keljana | keljoina | ||
translative | keljaksi | keljoiksi | ||
abessive | keljatta | keljoitta | ||
instructive | — | keljoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
edit- “kelja”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02