keppa

Icelandic

keppa (weak verb, third-person singular past indicative keppti, supine keppt)

(intransitive) to play
(intransitive) to compete
stúlkurnar keppa á laugardaginn
the girls compete on Saturday

keppa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að keppa
supine (sagnbót)		keppt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		keppandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég keppi	við keppum	present (nútíð)	ég keppi	við keppum
	þú keppir	þið keppið		þú keppir	þið keppið
	hann, hún, það keppir	þeir, þær, þau keppa		hann, hún, það keppi	þeir, þær, þau keppi

past (þátíð)	ég keppti	við kepptum	past (þátíð)	ég keppti	við kepptum
	þú kepptir	þið kepptuð		þú kepptir	þið kepptuð
	hann, hún, það keppti	þeir, þær, þau kepptu		hann, hún, það keppti	þeir, þær, þau kepptu

imperative (boðháttur)	kepp (þú)	keppið (þið)
	kepptu	keppiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

keppast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að keppast
supine (sagnbót)		keppst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		keppandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég keppist	við keppumst	present (nútíð)	ég keppist	við keppumst
	þú keppist	þið keppist		þú keppist	þið keppist
	hann, hún, það keppist	þeir, þær, þau keppast		hann, hún, það keppist	þeir, þær, þau keppist

past (þátíð)	ég kepptist	við kepptumst	past (þátíð)	ég kepptist	við kepptumst
	þú kepptist	þið kepptust		þú kepptist	þið kepptust
	hann, hún, það kepptist	þeir, þær, þau kepptust		hann, hún, það kepptist	þeir, þær, þau kepptust

imperative (boðháttur)	keppst (þú)	keppist (þið)
	keppstu	keppisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kepptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kepptur	keppt	keppt	kepptir	kepptar	keppt
accusative (þolfall)	kepptan	keppta	keppt	keppta	kepptar	keppt
dative (þágufall)	kepptum	kepptri	kepptu	kepptum	kepptum	kepptum
genitive (eignarfall)	keppts	kepptrar	keppts	kepptra	kepptra	kepptra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	keppti	keppta	keppta	kepptu	kepptu	kepptu
accusative (þolfall)	keppta	kepptu	keppta	kepptu	kepptu	kepptu
dative (þágufall)	keppta	kepptu	keppta	kepptu	kepptu	kepptu
genitive (eignarfall)	keppta	kepptu	keppta	kepptu	kepptu	kepptu

suffixed terms

“keppa” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)