See also: kılın and kíliŋ

English

edit

Noun

edit

kilin (plural kilins)

  1. Alternative form of qilin

Finnish

edit

Noun

edit

kilin

  1. genitive singular of kili

Anagrams

edit

Kassonke

edit

Etymology

edit

From Proto-Western Mande [Term?], from Proto-Mande [Term?]. Cognate with Bambara kelen, Dyula kelen, Marka kyen, Sankaran Maninka kɛlɛn, Mahou kéléŋ, Mandinka kíliŋ.

Numeral

edit

kilin

  1. one

Marshallese

edit

Etymology

edit

kil +‎ -in

Pronunciation

edit
  • (phonetic) IPA(key): [kilʲinʲ]
  • (phonemic) IPA(key): /kilʲinʲ/
  • Bender phonemes: {kilin}

Noun

edit

kilin

  1. construct state of kil

References

edit