Lithuanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From kilmė (origin) +‎ -ininkas, a calque of Latin genetīvus.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [kʲɪlʲmʲɪˈnʲɪŋkɐs]
  • Hyphenation: kil‧mi‧nin‧kas

Noun

edit

kilminiñkas m (plural kilminiñkai) stress pattern 2

  1. (grammar) genitive case
    Synonyms: genitỹvas, genetỹvas

Declension

edit
Declension of kilminiñkas
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) kilminiñkas kilminiñkai
genitive (kilmininkas) kilminiñko kilminiñkų
dative (naudininkas) kilminiñkui kilminiñkams
accusative (galininkas) kilminiñką kilmininkùs
instrumental (įnagininkas) kilmininkù kilminiñkais
locative (vietininkas) kilmininkè kilminiñkuose
vocative (šauksmininkas) kilminiñke kilminiñkai