kilta
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Old Swedish gilde.
Pronunciation edit
Noun edit
kilta
Declension edit
Inflection of kilta (Kotus type 9*I/kala, lt-ll gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kilta | killat | ||
genitive | killan | kiltojen | ||
partitive | kiltaa | kiltoja | ||
illative | kiltaan | kiltoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kilta | killat | ||
accusative | nom. | kilta | killat | |
gen. | killan | |||
genitive | killan | kiltojen kiltainrare | ||
partitive | kiltaa | kiltoja | ||
inessive | killassa | killoissa | ||
elative | killasta | killoista | ||
illative | kiltaan | kiltoihin | ||
adessive | killalla | killoilla | ||
ablative | killalta | killoilta | ||
allative | killalle | killoille | ||
essive | kiltana | kiltoina | ||
translative | killaksi | killoiksi | ||
abessive | killatta | killoitta | ||
instructive | — | killoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “kilta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02