kinkama
Finnish
editEtymology
editUnknown. If from a root kinka- + -ma (compare dialectal kinka (“pile, heap”), kinko (“lump”)), possibly related to Estonian kink (“knoll”, genitive kingu).
Pronunciation
editNoun
editkinkama (dialectal)
Declension
editInflection of kinkama (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kinkama | kinkamat | ||
genitive | kinkaman | kinkamien | ||
partitive | kinkamaa | kinkamia | ||
illative | kinkamaan | kinkamiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kinkama | kinkamat | ||
accusative | nom. | kinkama | kinkamat | |
gen. | kinkaman | |||
genitive | kinkaman | kinkamien kinkamain rare | ||
partitive | kinkamaa | kinkamia | ||
inessive | kinkamassa | kinkamissa | ||
elative | kinkamasta | kinkamista | ||
illative | kinkamaan | kinkamiin | ||
adessive | kinkamalla | kinkamilla | ||
ablative | kinkamalta | kinkamilta | ||
allative | kinkamalle | kinkamille | ||
essive | kinkamana | kinkamina | ||
translative | kinkamaksi | kinkamiksi | ||
abessive | kinkamatta | kinkamitta | ||
instructive | — | kinkamin | ||
comitative | See the possessive forms below. |