See also: kinü and Ķīnu

Brooke's Point Palawano edit

Pronoun edit

kinu

  1. (interrogative) whose

Czech edit

Alternative forms edit

  • (locative singular): kině

Pronunciation edit

Noun edit

kinu

  1. dative/locative singular of kino

Anagrams edit

Finnish edit

Verb edit

kinu

  1. inflection of kinua:
    1. present active indicative connegative
    2. second-person singular present imperative
    3. second-person singular present active imperative connegative

Anagrams edit

Japanese edit

Romanization edit

kinu

  1. Rōmaji transcription of きぬ

Mwani edit

Noun edit

kinu class 7 (plural vinu)

  1. thing, object

Swahili edit

 
kinu na mchi
 
Swahili Wikipedia has an article on:
Wikipedia sw

Pronunciation edit

  • (file)

Noun edit

kinu (ki-vi class, plural vinu)

  1. mortar

Related terms edit