klóra

See also: klora

Faroese

klóra (third person singular past indicative klóraði, third person plural past indicative klóraðu, supine klórað)

Conjugation of klóra (group v-30)
infinitive	klóra
supine	klórað
participle (a6)¹	klórandi	klóraður
	present	past
first singular	klóri	klóraði
second singular	klórar	klóraði
third singular	klórar	klóraði
plural	klóra	klóraðu
	imperative
singular	klóra!
plural	klórið!
¹Only the past participle being declined.

klóra (weak verb, third-person singular past indicative klóraði, supine klórað)

klóra — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að klóra
supine (sagnbót)		klórað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klórandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klóra	við klórum	present (nútíð)	ég klóri	við klórum
	þú klórar	þið klórið		þú klórir	þið klórið
	hann, hún, það klórar	þeir, þær, þau klóra		hann, hún, það klóri	þeir, þær, þau klóri

past (þátíð)	ég klóraði	við klóruðum	past (þátíð)	ég klóraði	við klóruðum
	þú klóraðir	þið klóruðuð		þú klóraðir	þið klóruðuð
	hann, hún, það klóraði	þeir, þær, þau klóruðu		hann, hún, það klóraði	þeir, þær, þau klóruðu

imperative (boðháttur)	klóra (þú)	klórið (þið)
	klóraðu	klóriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klórast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að klórast
supine (sagnbót)		klórast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klórandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klórast	við klórumst	present (nútíð)	ég klórist	við klórumst
	þú klórast	þið klórist		þú klórist	þið klórist
	hann, hún, það klórast	þeir, þær, þau klórast		hann, hún, það klórist	þeir, þær, þau klórist

past (þátíð)	ég klóraðist	við klóruðumst	past (þátíð)	ég klóraðist	við klóruðumst
	þú klóraðist	þið klóruðust		þú klóraðist	þið klóruðust
	hann, hún, það klóraðist	þeir, þær, þau klóruðust		hann, hún, það klóraðist	þeir, þær, þau klóruðust

imperative (boðháttur)	klórast (þú)	klórist (þið)
	klórastu	klóristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klóraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klóraður	klóruð	klórað	klóraðir	klóraðar	klóruð
accusative (þolfall)	klóraðan	klóraða	klórað	klóraða	klóraðar	klóruð
dative (þágufall)	klóruðum	klóraðri	klóruðu	klóruðum	klóruðum	klóruðum
genitive (eignarfall)	klóraðs	klóraðrar	klóraðs	klóraðra	klóraðra	klóraðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klóraði	klóraða	klóraða	klóruðu	klóruðu	klóruðu
accusative (þolfall)	klóraða	klóruðu	klóraða	klóruðu	klóruðu	klóruðu
dative (þágufall)	klóraða	klóruðu	klóraða	klóruðu	klóruðu	klóruðu
genitive (eignarfall)	klóraða	klóruðu	klóraða	klóruðu	klóruðu	klóruðu