rispa

Faroese

Verb

rispa (third person singular past indicative rispaði, third person plural past indicative rispaðu, supine rispað)

1. to scratch

   Synonym: klóra

Conjugation

Conjugation of rispa (group v-30)
infinitive	rispa
supine	rispað
participle (a6)1	rispandi	rispaður
	present	past
first singular	rispi	rispaði
second singular	rispar	rispaði
third singular	rispar	rispaði
plural	rispa	rispaðu
	imperative
singular	rispa!
plural	rispið!
1Only the past participle being declined.

Galician

Verb

rispa

1. inflection of rispar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɪspa/
• Rhymes: -ɪspa

Verb

rispa (weak verb, third-person singular past indicative rispaði, supine rispað)

1. to scratch lightly

Conjugation

rispa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að rispa
supine (sagnbót)		rispað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rispandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rispa	við rispum	present (nútíð)	ég rispi	við rispum
	þú rispar	þið rispið		þú rispir	þið rispið
	hann, hún, það rispar	þeir, þær, þau rispa		hann, hún, það rispi	þeir, þær, þau rispi
past (þátíð)	ég rispaði	við rispuðum	past (þátíð)	ég rispaði	við rispuðum
	þú rispaðir	þið rispuðuð		þú rispaðir	þið rispuðuð
	hann, hún, það rispaði	þeir, þær, þau rispuðu		hann, hún, það rispaði	þeir, þær, þau rispuðu
imperative (boðháttur)	rispa (þú)	rispið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rispaðu	rispiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rispast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að rispast
supine (sagnbót)		rispast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rispandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rispast	við rispumst	present (nútíð)	ég rispist	við rispumst
	þú rispast	þið rispist		þú rispist	þið rispist
	hann, hún, það rispast	þeir, þær, þau rispast		hann, hún, það rispist	þeir, þær, þau rispist
past (þátíð)	ég rispaðist	við rispuðumst	past (þátíð)	ég rispaðist	við rispuðumst
	þú rispaðist	þið rispuðust		þú rispaðist	þið rispuðust
	hann, hún, það rispaðist	þeir, þær, þau rispuðust		hann, hún, það rispaðist	þeir, þær, þau rispuðust
imperative (boðháttur)	rispast (þú)	rispist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	rispastu	rispisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rispaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rispaður	rispuð	rispað		rispaðir	rispaðar	rispuð
accusative (þolfall)	rispaðan	rispaða	rispað		rispaða	rispaðar	rispuð
dative (þágufall)	rispuðum	rispaðri	rispuðu		rispuðum	rispuðum	rispuðum
genitive (eignarfall)	rispaðs	rispaðrar	rispaðs		rispaðra	rispaðra	rispaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rispaði	rispaða	rispaða		rispuðu	rispuðu	rispuðu
accusative (þolfall)	rispaða	rispuðu	rispaða		rispuðu	rispuðu	rispuðu
dative (þágufall)	rispaða	rispuðu	rispaða		rispuðu	rispuðu	rispuðu
genitive (eignarfall)	rispaða	rispuðu	rispaða		rispuðu	rispuðu	rispuðu

Noun

rispa f (genitive singular rispu, nominative plural rispur)

1. light scratch

Declension

declension of rispa

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	rispa	rispan	rispur	rispurnar
accusative	rispu	rispuna	rispur	rispurnar
dative	rispu	rispunni	rispum	rispunum
genitive	rispu	rispunnar	rispa	rispanna

Swedish

Noun

rispa c

1. a lighter scratch (especially in skin)

Declension

Declension of rispa
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	rispa	rispan	rispor	risporna
Genitive	rispas	rispans	rispors	rispornas

Verb

rispa (present rispar, preterite rispade, supine rispat, imperative rispa)

1. to scratch lightly (especially skin)

Conjugation

Conjugation of rispa (weak)

	Active		Passive
Infinitive	rispa		rispas
Supine	rispat		rispats
Imperative	rispa		—
Imper. plural1	rispen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	rispar	rispade	rispas	rispades
Ind. plural1	rispa	rispade	rispas	rispades
Subjunctive2	rispe	rispade	rispes	rispades
	Participles
Present participle	rispande
Past participle	rispad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

• rivsår (“a scratch”)

References

• rispa in Svensk ordbok (SO)
• rispa in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• rispa in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)