klęczenie

Polish

Etymology

From klęczeć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /klɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: klę‧cze‧nie

Noun

klęczenie n

1. verbal noun of klęczeć

Declension

Declension of klęczenie

	singular
nominative	klęczenie
genitive	klęczenia
dative	klęczeniu
accusative	klęczenie
instrumental	klęczeniem
locative	klęczeniu
vocative	klęczenie

Further reading

• klęczenie in Polish dictionaries at PWN