Danish edit

Pronunciation edit

Verb edit

klammeri n (singular definite klammeriet, plural indefinite klammerier)

  1. fight

Declension edit

References edit

Swedish edit

Etymology edit

From klammer (ruckus) +‎ -eri. First attested in 1589.

Noun edit

klammeri n

  1. conflict

Declension edit

Declension of klammeri 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative klammeri klammeriet klammerier klammerierna
Genitive klammeris klammeriets klammeriers klammeriernas

Further reading edit