kloostertuin

Dutch

Etymology

Compound of klooster +‎ tuin.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkloːs.tərˌtœy̯n/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kloos‧ter‧tuin

Noun

kloostertuin m (plural kloostertuinen, diminutive kloostertuintje n)

1. A convent garden, a monastery garden.