Swedish

edit

Etymology

edit

From klotter +‎ -ig.

Adjective

edit

klottrig (comparative mer klottrig, superlative mest klottrig)

  1. cluttered, sloppy (written carelessly)
  2. covered with graffiti

Declension

edit
Inflection of klottrig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular klottrig mer klottrig mest klottrig
Neuter singular klottrigt mer klottrigt mest klottrigt
Plural klottriga mer klottriga mest klottriga
Masculine plural3 klottrige mer klottriga mest klottriga
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 klottrige mer klottrige mest klottrige
All klottriga mer klottriga mest klottriga
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Further reading

edit